เรื่องย่อ
ละครชุดจำนวน 21 ตอน จากประเทศเกาหลี ที่กล่าวถึง โทมินจุน ชายหนุ่มจากดาวนอกโลกอันแสนไกล ประสบอุบัติเหตุ เป็นผลให้ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่โลกด้วยความจำเป็น ระยะเวลายาวนานถึง 400 ปี เพื่อรอคอยช่วงเวลาที่จะได้เดินทางกลับไปยังดาวกำเนิด นับเป็นวัตถุประสงค์เพียงข้อเดียวในการอดทนใช้ชีวิตรอจวบจนถึงปัจจุบันของเขา แต่เพียงทว่า 3 เดือน ก่อนหน้าการเดินทางกลับดาวกำเนิดนั่นเอง ชอนซงอี นักแสดงสาวสวยผู้มีชื่อเสียงที่สุดแห่งยุคสมัยได้ปรากฎตัวขึ้น ปรากฏการณ์แห่งละครรัก มุ้งมิ้ง จึงถือกำเนิด ณ จุดนี้

บทละคร (Screen Play)
ถือเป็นบทละครที่น่าขัน เปี่ยมด้วยความไม่สมจริงสมจังเอาเสียเลย ในการนำเสนอเรื่องราวการใช้ชีวิตของมนุษย์ต่างดาวบนโลกยุคปัจจุบัน ที่มาพร้อมพลังพิเศษ เช่น สามารถหยุดเวลาได้ชั่วขณะ เคลี่ยนที่ และเคลื่อนย้ายมวลสารได้อย่างว่องไวในพริบตา รับรู้ถึงแม้เพียงเสียงกระซิบได้จากระยะไกล เป็นต้น เป็นบทที่มีลักษณะทรงตัวอยู่บนแนวคั่นระหว่างเรื่องไม่เป็นสาระ กับแนวคิดจินตนาการ ซึ่งน่าสนใจตรงที่ บทละครเรื่องนี้มีน้ำหนักของความคิดสร้างสรรค์อยู่มาก ส่งผลให้สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมด ล้วนถูกจัดให้เป็นแนวคิดจินตนาการแฝงโดยสมบูรณ์ หากเพียงบทละครเดียวกันนี้ ได้รับการจัดสร้างก่อนหน้า หรือหลังจากนี้สัก 5 ปี บทละครอาจถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเรื่องไม่เป็นสาระก็เป็นได้ ถือได้ว่า มีความเหมาะสมกับช่วงเวลาของการนำเสนอแห่งปัจจุบันสมัย

บทบาทการแสดง (Character)
นักแสดงสาว จวนจีฮุน (Jeon Ji Hyun) กับบทนางเอกมากบุคลิก ชอนซงอี ผู้ตกหลุมรักมนุษย์ต่างดาวอย่างเต็มหัวใจ เป็นการทำหน้าที่นักแสดงนำที่ดีที่สุด มีความละเอียดอ่อนทางการแสดงอารมณ์ ลำดับอารมณ์ การแสดงของเธอในทุกตอนแทบจะเป็นแนวทางในการกำหนดอารมณ์ผู้ชม และทิศทางอารมณ์ของละครได้เลย โดดเด่น และน่าประทับใจเป็นอย่างมาก

ในทางกลับกัน คิมซูฮยอน (Kim Soo Hyun) กับบทมนุษย์ต่างดาวผู้เคร่งขรึมอย่าง โทมินจุน ที่มีการแสดงออกทางอารมณ์น้อยมิติมาก ชัดเจนในการแสดงอารมณ์ แต่ไม่สามารถสื่อสารถึงเรื่องราวที่ส่งให้เกิดการแสดงอารมณ์นั้นออกมาได้ อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าการแสดงของเขาจะไม่โดดเด่นจากนักแสดงรองแวดล้อมเท่าไหร่นัก แต่นั่นไม่เป็นอุปสรรคเลย เนื่องด้วยการแสดงอันทรงพลังของ จวนจีฮุน สามารถส่งมา สนับสนุนบทของเขาให้มีความสมเหตุสมผลได้อย่างลงตัว กลับเป็นคู่นักแสดงนำที่มีความเหมาะสมซึ่งกันและกันอย่างมากอีกคู่หนึ่ง

ศิลปะการนำเสนอ (Art Technique)
องค์ประกอบศิลป์ทางภาพ และการจัดวางสวยงาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้องพักพระเอก ที่สามารถแบ่งสัดส่วนภายในห้องให้สามารถใช้ถ่ายทำได้ในหลากหลายฉากตลอดเรื่อง มีรายละเอียดของการเลือกใช้วัสดุ เครื่องเรือน สิ่งของตกแต่ง มีการออกแบบที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก ช่วยส่งเสริมให้การเชื่อมโยงสภาพแวดล้อมกับบุคลิกของตัวละครชัดเจนยิ่งขึ้น ในขณะที่ ภาพจำลองพิเศษในการแสดงถึงพลังเหนือธรรมชาติของพระเอก เลือกใช้เครื่องมือได้เหมาะสม สำหรับการนำเสนอ และสื่อสารกับผู้ชม ซึ่งโดยภาพรวมของงานกำกับศิลป์แล้ว ถือว่าเป็นการยกระดับคุณภาพการผลิตละครได้เทียบเท่างานภาพยนตร์อย่างน่าชื่นชม

นอกจากนี้ ในทุกช่วงท้ายของแต่ละตอน จะมีฉากให้ตัวละครได้มีช่วงเวลาอธิบายเรื่องราวเพื่อความเข้าใจ และขยายความรู้สึกเชิงลึกให้เพิ่มขึ้น สร้างการรับรู้ระหว่างผู้ชม และตัวละครได้สื่อสาร สนทนาคล้ายเป็นส่วนตัว นับเป็นเสน่ห์ของการเลือกนำเสนอที่ดีมาก

การออกแบบเครื่องแต่งกาย และแต่งหน้า (Costume & Make Up Design)
คราคร่ำไปด้วยเครื่องแต่งกายตามสมัยนิยมสูง ถึงแม้ว่าตัวละครส่วนใหญ่สวมใส่เสื้อผ้าที่ดูดีตลอดเรื่อง แต่จัดว่าอยู่ในระดับมาตราฐานของวงการละครเกาหลี ยังไม่สามารถริเริ่มเอกลักษณ์เฉพาะให้กับภาพรวมละครได้ชัดเจนนัก แต่ในทางตรงกันข้าม ชื่นชอบการแต่งหน้าเป็นอย่างมาก ที่มีลักษณะเป็นธรรมชาติ ผิวพรรณดี สุขภาพดี ถึงแม้ว่าจะเป็นไปในแนวทางเดียวกันนี้ตลอดเรื่องเช่นกันก็ตาม

ดนตรีประกอบละคร (Soundtrack)
Tears like Today ศิลปิน ฮอ กัก (Huh Gak) นับเป็นอีกหนึ่งเพลงที่ได้รับการตอบรับดีมากจากผู้ติดตามละคร รวมถึงการใช้เป็นดนตรีประกอบในฉากสำคัญของเรื่องอยู่เสมอ ด้วยเนื้อเพลงที่สื่อถึงช่วงเวลาของการกล่าวคำอำลาพร้อมกับหยดน้ำตา การแสดงออกถึงความยิ่งใหญ่ในรักของชายผู้เสมือนกำลังจะสูญเสียทุกสิ่งไปอย่างไม่สามารถปฎิเสธได้ ผนวกกับการเลือกใช้ประกอบละครที่ถูกฉาก ถูกช่วงเวลา จึงช่วยส่งเสริมกันได้ดีมาก เพลง และดนตรีประกอบละครเรื่องนี้จึงมีพละกำลังเต็มที่ในการช่วยผลักผู้ชมให้เข้าถึงอารมณ์ของตัวละครอย่างละมุน ทีละน้อย

บทสรุป
ละครดีมาก แนะนำเป็นละครเกาหลีที่ควรชมได้เลย ใช้ชมเพื่อความบันเทิง เพื่อการพักผ่อนในวันหยุด เพื่อหลบหนีจากชีวิตอันแสนวุ่นวายรอบตัว ไม่แนะนำให้ชมช่วงพักระหว่างวันทำงาน หรือวันเรียน เพราะจะทำให้ไม่มีสมาธิได้ ละครเรื่องนี้มีพลังงานหลายอย่างที่สามารถบำบัดสิ่งไม่ดีออกจากความรู้สึกของเราได้ครับ คุณจะสัมผัสมันได้แน่นอน